Als je korfbalt dan kom je nog eens ergens. Ik heb mij met een glas wijn in de zondagmiddagzon nog meermaals afgevraagd: zou ik, als ik niet korfbal, wel eens in Barendrecht komen? Zou daar aanleiding toe zijn? Ik kon me niet veel bedenken. Ik lees dat Barendrecht zaterdag jl. ook ‘kansloos’ verloor van de Rijnsburgse Boys, dus voor het voetbal hoef je er niet te zijn.

Maar goed, ik korfbal wel, dus dan hoef je daar eigenlijk ook niet over na te denken hè. Want de korfbalgoden in Zeist bepaalden dat wij ingedeeld zijn in een poule met Vitesse en daar ook nog eens de voorjaarscompetitie tegen aftrappen (of zeg je dan ‘afgooien’?). We kennen de Barendrechter ploeg inmiddels vrij goed; de afgelopen jaren speelden we regelmatig tegen ze. Hoogtepuntje was natuurlijk de kampioenswedstrijd die we in Barendrecht speelden een kleine twee jaar geleden. De laatste paar edities tegen Vitesse wisten we telkens te winnen, maar Vitesse is een jonge ploeg dus we moeten op onze hoede zijn, want zij zullen zich natuurlijk ook ontwikkelen.

Bij aankomst in Barendrecht bleek dat we beter onze vlieger dan onze ballen mee hadden kunnen nemen. Er stond nogal een straffe wind, dwars over het veld, dus op echt korfbalweer zouden we vandaag niet getrakteerd worden. Ook was het qua sfeer een beetje muah; er was geen wedstrijd voorafgaand aan de onze, altijd een beetje raar. En qua publiek hield het niet echt over, dus het was een beetje stilletjes. Qua supportersaantallen waren er misschien wel net zoveel Kruikenzeikers als Barendrechters.

Er wordt prima gestart onzerzijds. Meteen wordt de toon gezet met fel verdedigen en weten we ook 0-2 op het scorebord te zetten. Feddinho is direct het mannetje en scoort meermaals. Het duurt even voordat Vitesse ook de korf weet te vinden. Daarna vechten beide ploegen nogal tegen de weersomstandigheden. Door de stevige wind is het lastig schieten dus er wordt veel ingezakt en aanvallen houden qua schoonheid te wensen over. Het weinige publiek wordt op niet veel spectaculairs getrakteerd; doelpunten tegen de hoofdprijs. De ruststand van 3-6 is alleszeggend.

Na rust komt er wel iets meer smeersel in beide ploegen, maar de wedstrijd komt nooit helemaal op gang. Tilburg verdedigt fel maar is aanvallend niet slagvaardig genoeg. Vitesse probeert te vechten om aan te haken, maar dit lukt de thuisploeg onvoldoende. Omdat het verschil nooit groter wordt dan vijf doelpunten, blijft de wedstrijd spannend. Om het publiek nog wel tegemoet te komen na deze kastijding der ogen, beleven we in de laatste minuut nog wel een hoogtepunt. Niemand minder dan Tommie P komt binnen de lijnen. Publiek op de banken. Tommie’s aura vestigt de aandacht van Vitesse-spelers op zich, waardoor de Bakkervrouw de finale 9-14 binnen mag schieten. Daarmee vinden de leidsheren het mooi geweest voor vandaag.

Geen fantastische wedstrijd dus. Tuurlijk, altijd lastig, die eerste pot na de zaal, en ook het weer hielp niet echt mee. Maar gelukkig werd er wel degelijk genoeg gespeeld waardoor we met twee punten naar huis kunnen gaan.

Volgende week zal het ietsje beter moeten. Dan komt GKV op bezoek in Kruikenstad. Het is al enkele jaren geleden dat we tegen de Gorinchemse ploeg speelden; dus een beetje een onbekende voor ons. GKV wist in de zaal in de middenmoot van de Hoofdklasse te eindigen, op papier dus een leuke tegenstander. Zij wisten niet van TOP (A) te winnen, dus zullen gemotiveerd naar Tilburg afreizen. Aan ons om de punten in eigen huis te houden! Naar verluidt worden we aankomend weekend op een aardig zonnetje getrakteerd, dus ik zou zeggen: bestel lekker een Leffe Blond en kom ons naar de punten brullen. Tot dan!

Tilburg 1.