Het is weer tijd voor de Micro. Waar we de laatste veldwedstrijd met een betrekkelijk lekker zonnetje speelden, lijkt het nu, als je naar buiten kijkt, alweer helemaal voorbij met het weer. Het is koud, regenachtig en wat doen wij korfballers dan? Juist, naar binnen met die handel. Echte mannen sporten in een zaal, als het slecht weer wordt. Echte vrouwen natuurlijk ook.
De poule dit jaar bestaat voor een deel uit ploegen die we van vorig jaar herkennen. Zowel Vriendenschaar, RWA als Fortis troffen we vorig jaar al in de zaal. Vriendenschaar zelf ook op het veld. Tegen de ploeg uit Hardersbleek-Grossenveld wonnen we thuis tweemaal met comfortabele cijfers en verloren we uit tweemaal nipt. Genoeg reden dus om aan te nemen dat de punten vandaag niet voor niets te verkrijgen zouden zijn.
Een kleine primeur vandaag, daar de wedstrijd onder leiding zou staan van een Nederlandse en een Poolse arbiter. Communicatie moest dus in het Engels. Geen strafworpen en overtredingen dus, maar penalties en fouls.
Tilburg begint direct scherp aan de wedstrijd. Ei liet meteen zien dat het vandaag haar wedstrijd is en prikt er twee in; daarna komt ook vrij snel de 3-0. Daarna gaat de eerste wervelwind liggen en start ook Vriendenschaar met scoren. Zij weten weer wat in te lopen waarna de wedstrijd weer in balans is.
In de fase die volgt worden we ietwat slordig, vooral aanvallend. Soms een net te hoog tempo waardoor we wat makkelijker fouten maken. Verdedigend wordt er prima werk geleverd, maar de schutters van de bezoekers vinden de korf zo nu en dan van verre afstand. Einde eerste helft gaan we iets rustiger korfballen en weten we weer uit te lopen. We gaan rusten met een 10-8 stand.
Zaak om na rust een gat te slaan. Blijven de marges klein dan gaan we een spannende wedstrijd krijgen. Dus direct na rust een tandje erbij om zo de voorsprong wat meer comfortabel te maken.
Zo gezegd, zo gedaan. In de tweede helft nemen we het heft in handen. Nog meer scherpte in de duels zorgt ervoor dat we de aanvallen van de bezoekers kort houden. Mona wordt ingebracht voor meer verdedigende kracht. Aanvallend gaan we slim op zoek naar de zwakkere punten, waardoor we snel uit weten te lopen. Binnen tien minuten wordt er een gat van 8 doelpunten geslagen. Er is dan nog een kwartier te spelen maar bij de bezoekers zie je de hoop op een resultaat weg vloeien.
Er wordt frivool gekorfbald. De Keizerin, Feddinho en Mooiboy weten het ene na het andere schot raak te prikken. Opa versiert stippen en leuke doelpuntjes. Ei maakt er haar wedstrijd van en weet haar totaal naar zelfs zes doelpunten op te krikken. Dat terwijl Mona maar liefst twee uit twee strafworpen maakt. Door een opmerkelijke situatie krijgt een heer van Vriendenschaar tweemaal geel in één minuut. Het lijkt een beetje zout in de wonden voor de bezoekers.
Het laatste kwartier wordt gevoelsmatig ‘voor de statistieken’ uitgespeeld. Het gat is te groot geworden voor Vriendenschaar om in te lopen. Om en om wordt er gescoord, er breekt ook een fase aan met veel onderbrekingen en veel ‘penalties’. Daardoor duurt het laatste kwartier in werkelijkheid veel langer. De stand schommelt een beetje op en neer tussen 10 verschil en ik meen, 7 verschil. Het publiek krijgt nog wat leuke doelpunten te zien en kan tevreden de elfde van de elfde gaan vieren, als afgefloten wordt op een 29-21 eindstand.
Een goed begin van deze zaalcompetitie. De andere uitslagen in de poule laten ook grote verschillen zien. Spirit, KOAG en OVVO weten allen met vrij ruime cijfers te winnen. Maak het volgende week juist interessant als precies ‘de verliezers van deze week’ elkaar treffen alsook ‘de winnaars van deze week’. Betekent voor ons dat wij tegen het relatief onbekende OVVO spelen, in Maarssen. Dikke Kudos voor de supporters die ons aldaar naar de punten komen schreeuwen!