• Vandaag moest het gebeuren. Meedoen of afhaken. Na een prima wedstrijd tegen Vitesse vorige week was de wedstrijd deze week een peilmoment; doe je mee of doe je niet mee? Verlies zou betekenen dat onze vrienden van Vriendenschaar (ja, ja) zouden uitlopen. Winst zou, afhankelijk van wat de poule doet, een goede uitgangspositie betekenen richting de tweede helft veld. Voorafgaand aan de wedstrijd voelde het ook alsof we revanche wilde nemen; de wedstrijd in Hardersveld-Groessendam was niet één van onze besten. We verdedigden weliswaar prima, maar kwamen aldaar aanvallend totaal niet uit de verf. Dat moest vandaag beter. Zou dat beter gaan, dan was alles mogelijk.

    Het begin van de wedstrijd was, traditiegetrouw, voor de tegenstander. Vriendenschaar begint beter. Wij tasten zoals wel vaker nog een beetje af, moeten zoeken naar de juiste vorm. Het eerste kwartier lopen we dus achter de feiten aan. Gedurende de eerste helft vinden we rust in ons spel en nemen we de overhand in de wedstrijd. Er wordt aan beide zijden makkelijk gescoord, maar de scherpte is bij ons net iets meer aanwezig, alsook de ‘power’ om rebounds te winnen en aanvallen te continueren. Het resultaat is een 13-11 tussenstand, dat belooft wat.

    We moesten in de rust constateren dat we eigenlijk vrij goede grip op Vriendenschaar hadden. Feddinho en Mooiboy maken het leven van hun directe tegenstander lastig; zorgen ervoor dat ze niet uit de verf komen. Enige aan Vriendenschaar-zijde die wel écht uit de verf komt is één van de Marijns, ‘Bakema’, zoals ik het begreep. Speelde hij de wedstrijd van z’n leven? Geen idee. Maar hij was wel meedogenloos. Met ongekende zuiverheid houdt hij Vriendenschaar op de been. Grappig detail was misschien dat dit ook in de rust niet voldoende was voor Vriendenschaar; als collectief stond Tilburg sterker. Konden we dat doortrekken?

    De tweede helft lijkt eigenlijk veel op de eerste. Vriendenschaar zoekt naar aansluiting, maar telkens is het Tilburg dat eerder de drie verschil maakt dan zij de één verschil. Het leek een soort ‘status quo’, tot Vriendenschaar ruim over de helft van de helft (ja, volg je hem nog?) toch de één verschil maakt. Tilburg reageert direct. Met volwassen spel wordt Vriendenschaar teruggedrongen. Zelfs ‘Bakema’ verliest gedurende de tweede helft de échte scherpte, zoals hij die in de eerste helft liet zien. Het voelt als ‘wachten tot we de dreun uitdelen’. Maar dat laat toch vrij lang op zicht wachten. Het steekspel blijft in de tweede helft voortduren met prachtige en belangrijke doelpunten van onder meer de Bakkersvrouw en Mooiboy. Met nog vijf minuten op de klok wisselen we twee en drie verschil af. Prima, maar niet voldoende natuurlijk om uit te spelen. Dus trekt Tilburg met een paar minuten op de klok een eindspurt (kleine knipoog naar de Grote Belgische Baas, die het niet kon laten zijn zaterdagmiddag in Tilburg te besteden), met Feddinho in de hoofdrol. Hij gooit de wedstrijd in het slot; voor het eerst wordt een verschil van vier doelpunten neergezet.

    Vriendenschaar probeert in deze fase nog wat terug te doen. Brengt een enorme reus in om het Tilburg in de rebound moeilijk te maken. Maar Opa doet al wat langer mee, hè. Dus met zijn laatste krachten laat hij zien wie de baas is onder de korf. Vriendenschaar ziet het aan en moet het laten gebeuren. Zij gaan hier niks halen in Tilburg vandaag.

    De arbiter fluit af op 26-22. Een knappe eindstand, want daarmee is het onderling resultaat met Vriendenschaar in ons voordeel. Je weet nooit waar dat misschien nog toe dient. Een prima wedstrijd van Tilburg, wat zijn status als ‘meest scorende ploeg’ versterkt. Er is hard gewerkt door iedereen en wat misschien wel het mooiste te zien is, is de wijze waarop. Waar menig tegenstander nadrukkelijk zoekt naar ‘bepalende spelers’, weet Tilburg als collectief sterk en moeilijk grijpbaar te spelen. Het maakt niet uit wie het maakt, als we hem maar maken. Klasse allemaal!

    En daarmee sluiten we de eerste helft veldcompetitie af. Of wacht, nee niet helemaal. Opa telde twee biertjes op de teller toen hij vernam dat onze oude makker Stevie Wonder (en zijn confrères natuurlijk) Albatros vandaag getrakteerd hebben op een lastige wedstrijd. Ook verloor Vitesse van Merwede. Het resultaat? Herbstmeister! We staan op punten gelijk met Vriendenschaar, maar op onderling resultaat zijn wij de nummer één. Dat biedt perspectief voor het vervolg, begin 2023. We zijn nog nergens maar met de huidige vorm kunnen we het iedereen lastig maken. Laten we knokken en zien waar het schip strandt! Nu eerst even een beetje rust, waarna we in de zaal de Overgangsklasse gaan beproeven. We zien jullie dan!.

    Tilburg 1.