• Reeds vorige week deed ik in het schrijven alhier de plechtige belofte dat we het koploper Valto zo moeilijk mogelijk zouden maken wanneer zij op bezoek in de Westerhell zouden komen teneinde het kampioenschap op zeker te stellen.

    Alleraardigst natuurlijk, dat ze tot op heden, na 11 wedstrijden wel te verstaan, nog steeds ongeslagen waren. Dat riekt natuurlijk wel naar een terecht kampioenschap. Maar ja, om dan maar gewoon achterover te hangen en het in je thuishaven te laten gebeuren, dat is onze eer te na. Dus waar Valto haar supporters opriep om met bussen de rivieren over te steken, vroegen wij onze trouwe supporters om de tribunes goed te bezetten zodat een ‘oranje sfeer’ in de Westerhell voorkomen kon worden. Gelukkig werd daar gehoor aan gegeven en was er een goed sfeertje in de hal toen de wedstrijd van start kon gaan.

    De wedstrijd kon direct na een seconde of twee weer stil gelegd worden, omdat de uitsupporters wat confettislierten het veld op schoten. Natuurlijk bleven die slierten aan het plafond hangen, dus we konden nog effe rustig een theetje pakken vooraleer de wedstrijd hervat kon worden. Die herstart was wat mak; van beide zijden. Het duurde bijna vijf minuten tot de eerste vakwissel op 1-1 plaats kon hebben.

    Daarna neemt Tilburg het initiatief. Er wordt veel druk gegeven op de Lierse schutters waardoor Valto niet zo gemakkelijk als normaal tot scoren komt. Tilburg verzorgt een sterke rebound en kan daardoor langere aanvallen produceren en ook de aanvallen van Valto vrij kort houden. Valto moet zodoende in de achtervolging, maar het is een spannende strijd waarin het doelpuntenverschil nooit meer dan twee is. Waar het eerste aanvalsvak van Tilburg wat slordig en gehaast speelt, weet het eerste verdedigingsvak mooi en effectief aanvalsspel op de mat te leggen. Mooiboy en Feddinho maken mooie combinaties en de heren van Valto krijgen er lastig grip op. Hoewel Valto kort voor rust gelijk komt, weet Tilburg de marge toch weer naar twee te herstellen voordat de goed leidende arbiters voor een theepauze fluiten.

    Op dat moment moeten we constateren dat er vooral aanvallend nog wat ruimte voor verbetering is, maar dat de druk op de Lierse ploeg goed is. Dit moeten we doorzetten, hoewel we weten dat Valto alles zal doen om terug in de wedstrijd te komen.

    Direct na rust is het eerste doelpunt voor ons, maar Valto beantwoordt snel. Daarna breekt een fase aan waarin Tilburg meermaals snel op een verschil van drie komt, maar net de scherpte mist om het gat vier doelpunten te maken. Valto is er telkens als de kippen bij om het verschil toch weer terug te brengen tot twee. Mona en de Bakkersvrouw maken in deze fase prachtige afstandsschoten waardoor het voor Valto lastig verdedigen is. Toch blijven de bezoekers rustig en wordt het verschil dus nooit groot. Hoewel Tilburg het de bezoekers reboundend erg lastig maakt, zijn de Lierse schutters bij tijd en wijlen listig en laten ze zien soms geen rebound nodig te hebben.

    Pas tien minuten voor tijd pakt Valto een eerste voorsprong van één doelpuntje, wat direct beantwoord wordt door Tilburg, waarna Tilburg de voorsprong toch weer herstelt. In de laatste tien minuten worden doelpunten tegen de hoofdprijs geveild; de scherpte lijkt bij beide ploegen ietwat weggezakt te zijn. We lopen in deze fase ook tegen wat pech aan; een aantal cruciale kansen om het gat te vergroten wordt gemist; schoten draaien eruit, doorlopers worden gemist. Ook hebben we net wat pech met de arbitrage, die een aantal strafworpen moet uitdelen maar ze als aanvallende overtreding beoordeelt. Verder niets over de arbitrage hoor, want deze was de gehele wedstrijd rustig en in controle, terwijl de wedstrijd bijzonder spannend was.

    Met nog pak ‘m beet drie minuten te spelen komt Valto weer gelijk. Zowel Tilburg als Valto zoekt naarstig naar doelpunten, maar deze vallen niet makkelijk. Toch weet Valto met nog twee minuten te spelen via een afstandsschot te scoren. Genoeg tijd om weer gelijk te maken, zou je zeggen. Maar Tilburg mist in deze laatste fase de scherpte; de schoten zijn net niet goed genoeg of ketsen net van de korf af. Valto weet haar marge van één doelpunt knap te behouden en daarmee is de kous af. Op 21-22 wordt er afgefloten. Valto is kampioen.

    Sja, dat maakt het wel een beetje zuur natuurlijk. Voor ons gevoel hadden we vandaag zeker een punt verdiend. Maar ja, zoals het in de sport gaat: daar koop je niks voor. Valto heeft het hoofd koel gehouden en wij brachten op het laatst net niet genoeg. In de strijd voor de derde plek hadden we de punten goed kunnen gebruiken, ook omdat later bleek dat zowel Fortis als Vriendenschaar vandaag won. Maar ach, we hebben het Valto in ieder geval zo moeilijk mogelijk gemaakt; zij hebben alles moeten doen om hier het kampioenschap veilig te stellen. Het resulteerde in een mooie, faire wedstrijd die alle toeschouwers op het puntje van de stoel kreeg. En uiteindelijk een terechte kampioen natuurlijk. Want als je zo ver in de competitie nog geen punt verspeeld hebt, dan ben je gewoon terecht de beste in de poule. Valto, gefeliciteerd!

    Met nog twee wedstrijden te gaan hebben we alles in eigen hand om de derde plek vast te houden. We hebben één punt voorsprong op Fortis en Vriendenschaar. Volgende week treffen we de stugge Haagse ploeg van HKV, in de laatste wedstrijd spelen we nog tegen Vriendenschaar. In Den Haag speelden we een bijzonder matige wedstrijd tegen HKV, waardoor we uiteindelijk de punten moesten delen. Volgende week willen dit graag recht zetten en de punten in Tilburg houden. Zien we jullie dan?

    Tilburg 1.