Voor de tweede week op rij een thuiswedstrijd tegen Middelburgers. Ditmaal echter niet in blauw-witte hemden maar in het oranje-zwart; oude bekende Swift komt weer eens langs. In het verleden speelden we regelmatig tegen Swift maar sedert enkel jaren spelen zij telkens net een niveau hoger dan wij waardoor het toch alweer lang geleden was dat we de Zeeuwen troffen.

Swift begon de competitie goed tegen hun lokale medekorfballers maar verloor vorige week thuis van KOAG. Ze zouden dus gebrand zijn om de koers weer omhoog in te zetten en punten uit Brabant mee te pikken. Maar ja, wij ook natuurlijk.

Tilburg begint slordig aan de wedstrijd. Er wordt slecht gepast en aanvallen ogen rommelig. De Zeeuwen beginnen juist rustig en gecontroleerd aan de wedstrijd; wel met baltempo maar ook met geduld. Direct lopen we tegen een achterstand aan. Waar Swift zoekt naar het schot zijn wij nog een beetje op zoek naar waar überhaupt de bal vliegt. Het helpt ook niet dat de bezoekers met een combinatie van achter verdedigen en inzakken onze aanvallen frustreert. Waar we dit normaliter met enige volwassenheid tot ons nemen en blijven korfballen, gaan we hier vandaag bijzonder slecht mee om.

Swift scoort rustig maar wij blijven achter. De korf wordt niet gevonden. Op enig ogenblik besluit Duracell met zijn teen tegen de paal aan te lopen. Op zich niet iets wat ik hem zou adviseren. Maar hij deed het toch. Waar hij normaal koel als ijs is, kiest hij er nu voor om zijn teen met ijs te koelen. Feddinho vervangt hem. Het wedstrijdbeeld verandert kort, maar onvoldoende om het in de score uit te drukken. Kort voor rust zijn we nog niet verder gekomen dan twee doelpunten. Dat is onder ieder beding onvoldoende. Net voor rust weten we nog wel enigszins te repareren waardoor we met een tussenstand van 5-10 aan de ranja mogen.

Aan energie in deze wedstrijd onzerzijds geen gebrek, alleen deze mag wat beter gekanaliseerd worden. Om het maar netjes te zeggen. Vijf doelpunten verschil is geen onoverkoombaar verschil dus we gaan met frisse moed de tweede helft tegemoet. Direct na rust verkleinen we het gat naar vier. Op dat moment voelt het alsof er meer in het vat zit. Als we maar wat meer rust en scherpte in ons spel brengen. Maar het blijkt van korte duur. Hoewel we qua spel meer op de mat leggen in de tweede helft, ontbreekt het aan scherpte. We missen kleine kansen, strafworpen en hebben af en toe ook pech als de beslissing net de verkeerde kant op valt. Alles bij elkaar opgeteld is het een malaise. Vooral aanvallend, moet gezegd. Verdedigend is het met vlagen best wel behoorlijk.

Het maakt dat er vandaag voor ons geen punten uitgedeeld worden. Een goede tien minuten voor tijd wordt duidelijk dat het gat te groot is om nog op een goed resultaat te hopen. De wedstrijd wordt uitgespeeld.
We spelen vandaag de tot nu toe slechtste wedstrijd van het seizoen. Swift was vandaag de betere. Dat is te accepteren, al ga ik liever met een ander gevoel verliezend het veld af. We hadden vandaag zelf een te groot aandeel in het verlies. Dat mag ons geen tweede keer gebeuren.

Je hebt het gevoel dat het seizoen pas net begonnen is, maar volgende week al beginnen de returns. Wederom spelen we in eigen huis, wat maakt dat volgende week alweer de laatste thuiswedstrijd van deze competitie is. We willen ons graag revancheren tegen KOAG. Komen jullie ons allemaal naar de overwinning schreeuwen?

Tilburg 1.