Het fijnste aan tegen Zeeuwen korfballen is wanneer je dat thuis doet. Scheelt je die lange rit naar het westen. Die is vooral ’s nachts lang, want die Zeeuwen spelen altijd laat op de avond. Nou, wij lekker niet; bij ons beginnen we gewoon ergens einde middag en gelukkig in eigen sporthal. Dan sta je mentaal al 1-0 voor, hè.

Maar grapjes en grolletjes daargelaten, vandaag zou geen makkelijke wedstrijd worden. We troffen Fortis natuurlijk eerder al in Zeeland, alwaar we een behoorlijke flutwedstrijd speelden. Dat hebben we ook geweten, want we gingen met lege handen huiswaarts. Aan die wedstrijd hielden we een behoorlijk rotgevoel over, want we hadden niet het idee dat we voor de Zeeuwen onder deden, maar vooral de speelwijze (en natuurlijk die houten rothal, haha) van de Zeeuwen was niet prettig. Fortis speelt om te winnen en daarin kiezen ze voor wat werkt, niet voor wat mooi oogt. In Zeeland leverde dat een stroperige wedstrijd op met veel achterverdedigen en inzakken, dus we wisten vandaag waar we aan toe waren. Met iets meer verstand het vertragende spel van Fortis bespelen en dan moest het vandaag een Tilburgs feestje worden.

Tilburg begint direct verdedigend scherp aan de wedstrijd. Hoewel we zelf nog even moeten zoeken naar de scorende vorm, wordt de boel dicht gehouden waardoor we direct een 2-0 voorsprong kunnen nemen. Fortis begint vanaf het eerste fluitsignaal met achterverdedigen, wat de wedstrijd (wederom) niet echt ten goede komt. Een hoog gehalte ‘tolletje tolletje oplossen’ dus. Gelukkig spelen we vooral in het eerste aanvalsvak geduldig, waardoor we tot veel schoten kunnen komen, maar de scherpte mist een beetje. We lopen zodoende uit op Fortis maar het verschil wordt in de eerste helft nooit meer dan drie doelpunten. Het eerste verdedigingsvak moet wat zoeken naar de juiste modus om met het vertragende spel om te gaan, maar komt vooral via Feddinho tot mooie doelpunten.

Hoewel we de spitsen van Fortis nooit lekker in de wedstrijd laten komen, vindt Fortis toch over andere spelers de korf. In een periode waarin we verdedigend wat slordig zijn, loopt Fortis in en staan we het, tegen de verhouding van de wedstrijd in, toe dat Fortis net voor rust toch op gelijke hoogte komt.

Er moet dus een schepje bovenop. We laten ons soms toch nog net wat te makkelijk verleiden tot het nemen van kansen waar Fortis op aast. Halen we dat eruit, dan moeten we veel productiever kunnen zijn.

En dat is ook wat gebeurt. Mooiboy en Feddinho weten in de tweede helft uitstekend om te springen met het vertragende verdedigingsspel van de Zeeuwen waardoor er combinatiekorfbal tot stand komt waarbij de rebound ook goed verzorgd wordt. Verdedigend staat het ook goed, dus we lopen uit. De bakkersvrouw vindt haar scherpte in de tweede helft en schiet een paar prachtige afstandsschoten raak. Ruim halverwege de tweede helft is een marge van zes doelpunten neergezet. Zouden de Zeeuwen het daarbij laten?

Natuurlijk niet. Fortis probeert met man en macht terug te vechten. Ze worden feller in de duels en Tilburg laat niet meer het scherpste van haar spel zien. Te makkelijk wordt misschien gedacht dat een veilige marge behaald is. Dus langzaam maar zeker verkleinen de gasten het gat. Onnodig op dat moment, want gevoelsmatig hebben we de wedstrijd onder controle. Maar zeg dat niet tegen een Zeeuw, die heeft daar ‘schijt aan’.

Pas in de laatste vijf minuten komt Fortis écht dichtbij, op twee doelpunten. Je denkt dan natuurlijk: shit, dit hebben we eerder meegemaakt. De wedstrijd wordt ook een beetje rommelig. Fortis zoekt in bepaalde duels de grens op, de scheidsrechter kan deze momenten moeilijk duiden en Tilburg reageert er onverstandig op. Maar ook Fortis is slordig. Mooiboy gaat door zijn enkel, dus er wordt noodgedwongen gewisseld. Duracell en Sexy nemen wisselend de honneurs waar en vullen hun rol uitstekend in.

We laten na de genadeklap uit te delen. Er zijn voldoende mogelijkheden, maar er wordt slordig mee omgesprongen. De deur staat dus wagenwijd open voor Fortis om de aansluitingstreffer te maken. Gebeurt natuurlijk ook. Dient zich dan een horrorscenario aan, of pakken we de draad weer op?

Inmiddels zijn de bezoekers gewisseld naar extreem achterverdedigen, waarbij zelfs de achterkant van het blok gehouden wordt. We moeten even zoeken naar de juiste modus, maar met nog net minder dan een minuut op de klok legt de speelwijze van de Zeeuwen de rode loper uit om de wedstrijd in het slot te gooien. Opa, die eigenlijk de hele wedstrijd onder de korf vertoefd heeft, grijpt de kans met beide handen aan om zijn naam ook op het scoreformulier te krijgen. En daarmee is de kous af, want de tijd is te kort voor Fortis om een verschil van twee doelpunten nog te repareren. Met frivool spel ontstaat zelfs nog de ruimte om de marge iets te verruimen, maar dat is ons vandaag niet gegund. Er wordt afgefloten op 18-16.

Een rare wedstrijd dus, met veel ‘anti-korfbal’, maar dus ook een test voor onszelf of we dan ons koppie erbij kunnen houden. Dat lukte met vlagen. We hebben niet geweldig gespeeld maar wel de gehele wedstrijd Fortis in de achtervolging gedrukt. Maar het is aan onszelf te wijten dat we de wedstrijd nog spannend laten worden. Dat moet echt beter.

Nu gaan we met ‘Kruikenreces’. Even een paar biertjes drinken. En dan een paar weekjes om te herstellen. Door de winst van vandaag naderen we Fortis op één punt. Vriendenschaar heeft de sfeer in de Eiber-hal geproefd en daar een bittere nasmaak aan overgehouden; zij hebben twee dure punten in Den Haag laten liggen, waardoor we nu de vierde plek bezetten. Over enkele weken is het vervolg wederom in eigen hal, tegen de vrienden van Mona, RWA. Ook dan mag het doel duidelijk zijn: wederom twee punten om zo onze positie in de subtop te verstevigen. Tot dan!

Tilburg 1.