Na de slechte wedstrijd van vorige week was het vandaag tijd om de draad weer op te pakken. Nog steeds een beetje balend van het slechte spel tegen het collectief strijdende Fortis konden we ons opmaken voor een ander type tegenstander. Animo uit Geldermalsen troffen we twee jaar geleden terug al en toen leerden we dat het bij Animo vooral draait om een aantal spelers. Sindsdien heeft Animo zich weten te versterken en is het wat dat betreft duidelijk waar het gevaar vandaan moet komen bij de promovendus.
Bij voorbaat dus een duidelijke taak die we ons opgespeld kregen. Beperk het gevaar van de sleutelspelers en zorg dat de rest van de ploeg niet mee gaat korfballen. Dan moeten wij als collectief tot voldoende kansen komen om de balans in ons voordeel uit te laten komen. In theorie is het allemaal zo simpel he!
In het begin van de wedstrijd nemen we direct het initiatief. De verloren zoon weet de eerste twee aanvallen meteen in twee doelpunten om te zetten. Zo effectief bleven we natuurlijk niet, dus Animo vindt gaandeweg het eerste deel van de wedstrijd haar aansluiting. Is het in het eerste deel van de eerste helft in balans, daarna slaat er wat om. Tilburg is niet slagvaardig in haar aanvallen maar vooral verdedigend laten we teveel toe. De spitsen van Animo onderscheiden zich door mooie afstandsschoten en slimme doelpunten. Wij zetten er niet hetzelfde tegenover. Waar bij Animo in deze fase alles lijkt te lukken, gebeurt bij ons precies het tegenovergestelde. Animo loopt dus uit en wij zijn de weg even helemaal kwijt. We zoeken ietwat verbijsterd de kleedkamer op met een 10-17 ruststand.
Er valt nogal wat te verbeteren. Niet alleen zijn we onvoldoende in staat om spelers uit te schakelen, we zijn ook niet fel genoeg in de duels en onderscheppingen. We laten iedereen mee scoren en laten de tegenstander teveel ruimte om rustig op zoek te gaan naar doelpunten. Aanvallend is het niet geweldig, maar vooral verdedigend is het waardeloos, getuige het aantal tegendoelpunten. Het wordt een karweitje om de aansluiting weer te vinden gezien het grote gat wat de bezoekers geslagen hebben.
Toch gaan we wel met frisse moed terug het veld op. We gaan aanvankelijk wat scherper en vooral ‘zuiverder’ verdedigen. Aanvallend zetten we aan, maar hebben we ook gewoon pech in deze fase. Behoorlijk wat opgelegde kansen worden gemist. Het zit niet mee. We zetten een en ander om en laten Duracell z’n turbo turbo inzetten als vervanger van Opa, die vandaag niet de scherpte had.
Er kantelt wat in de wedstrijd want Animo verliest haar vleugels een beetje. Het gemak waarmee de bezoekers in de eerste helft scoren is weg. Animo gaat andere keuzes maken, vooral aanvallend, en dat werpt geen vruchten af. Tegelijkertijd blijven wij onverminderd op zoek naar doelpunten en vallen de schoten ook wat beter. We lopen stukje bij beetje in.
Animo leek zich lange tijd geen zorgen te maken gezien de voorsprong maar met nog minder dan vijf minuten te spelen is het verschil klein geworden. Het lijkt voor een beetje onrust te zorgen bij de bezoekers, die eerder ook KOAG nog lieten winnen na enkele doelpunten voor gestaan te hebben. Wij pakken door en komen op één doelpunt verschil. Met nog twee minuten te spelen lijkt dit een breekpunt; gaan we gelijk en erover of doet Animo nog iets terug?
Dat laatste is het geval. Animo wisselt haar oud-international aanvallend en die schiet van een meter of 10 van de zijlijn de bal ‘op z’n Duits’ binnen. Dan weten we dat de tijd de kort is om bij te komen. Mooiboy valt in de laatste minuut nog uit met kramp, er wordt niet meer gescoord en de eindstand is aldus op 23-25 bepaald.
Sja. Wat moet je zeggen na zo’n wedstrijd. Vooral in bepaalde fases hebben we onvoldoende gebracht om Animo van het scoren te houden. De bezoekers hebben juist in die fases uitstekend gehandeld en met scherp afgerond. We hebben onvoldoende geleverd vandaag.
Volgende week moet het beter. Dan treffen we rode lantaarndrager RWA, de oude vrienden van Mona. Tegen de ploeg uit Rhoon moet de weg omhoog weer ingeslagen worden.