Na de ‘opwarmwedstrijd’ tegen Rust Roest, de rode lantaarndrager in deze poule, zou vandaag een lastige tegenstander onze kant op vliegen: Albatros. De ploeg uit Zwijndrecht troffen we vòòr de zaal reeds aldaar, in een van onze kant matige wedstrijd die op het einde een rare wending nam waardoor we genoegen moesten nemen met een gelijkspel. Wat we daar leerden was dat Albatros een stugge ploeg is die zich niet zomaar aan de kant laat zetten. Een ploeg die het duel niet schuwt en met overgave speelt. We wisten dus dat vandaag geen makkelijke pot zou worden, al waren we erop gebrand in eigen huis te winnen.

Dit moest dan zonder de verloren zoon, die nog wat last van zijn enkel had. Wel deed de bakkersvrouw haar herintrede, daar beide zijden van haar pink weer tot een vergelijk waren gekomen. Sexy kon dus weer ‘op zijn oude plekkie’ plaats nemen. Waar de vorige wedstrijd er één was in barre weersomstandigheden, werden we vandaag door de weergoden getrakteerd op ‘publiek-weer’; het perfecte weer om met een Leffe Blond langs de kant te gaan zitten om te kijken hoe onze selectie het er van af zou brengen. Ook weer, zo zou je zeggen, voor een doelpuntrijke wedstrijd. De wind kwam af en toe, maar het was grotendeels windstil en kurkdroog. Nou, leg de nadruk maar op ‘zou je zeggen’.

Want de wedstrijd ontvouwde zich direct stroef. Het eerste aanvalsvak van Tilburg kon maar moeilijk ‘de schwung’ te pakken krijgen en er werd (zowel door Albatros als door Tilburg) prima verdedigd. Fouten van de tegenstander of dode spelmomenten waren nodig om tot doelpunten te komen. Zuiverheid was bij velen ver te zoeken. Waar het eerste verdedigingsvak in de momenten die zij kregen prima aanvalsspel toonden, konden zij snel genoeg weer terug de verdediging in en was het weer wachten op doelpunten. Ook Albatros komt erg lastig tot goede kansen. Op slag van rust kan Opa middels een stip nog een miniem verschil op het scorebord zetten, maar zelfs dat blijkt lastig vandaag. Het resultaat na een stroperige eerste helft die gelijk op gaat is 8-8.

Albatros verdedigde niet onverdienstelijk maar we moesten in de rust concluderen dat we vooral zelf stonden te schutteren. Het spel was traag, slordig, en de schoten onzuiver. Dachten we vandaag met mooi weer korfbal wel even de twee punten in huis te houden? Weet ik niet, ik denk dat het vooral ‘gewoon niet lukte’. Die wedstrijden zitten ertussen natuurlijk. Maar het moest beter. Als het niet op talent kan, dan maar op inzet.
De tweede helft is niet geweldig veel beter maar Tilburg blijft wel erg goed verdedigen en de bezoekers krijgen nóg meer moeite met scoren. Tilburg kent een ietsje-pietsje betere fase in de tweede helft waardoor een gat geslagen kan worden van drie doelpunten. Albatros moet in de achtervolging. De wedstrijd valt wéér terug in moeizaam en traag spel, een fase breekt aan waarin stuivertje gewisseld wordt. Twee verschil, drie verschil, toch weer twee verschil. Tilburg krijgt genoeg kansen om de vier verschil te maken maar verzuimt dit.

En zo blijft er een opening voor Albatros. Met nog pak ‘m beet vijf minuten te spelen staat de drie verschil nog op het bord en krijgt Opa een opgelegde kans onder de korf om de wedstrijd in het slot te gooien. De bakkersvrouw krijgt een dubbele doorloper om hetzelfde te doen, maar beide falen. Albatros maakt toch weer de twee verschil. De tijd dringt voor de bezoekers, maar zij zetten aan. Ook Feddinho deelt in de malaise door een opgelegde kans onder de korf te missen, maar maakt wel een belangrijke strafworp. Albatros zet door en met nog twee minuten te spelen moeten ze een verschil van twee inlopen. Van afstand wordt de één verschil gemaakt. Tilburg probeert lang en geduldig te spelen, omdat tijd onze grootste tegenstander is op dat moment. Er wordt aangevallen met vele rebounds, maar toch verspelen we de bal. Albatros krijgt nog een kans op de gelijkmaker. En ja natuurlijk, dan zul je altijd zien dat je het deksel op de neus krijgt. Een dame van de bezoekers schiet mooi van afstand raak en daarmee is het gelijk, na de gehele tweede helft op voorsprong te hebben gestaan. Er is weinig tijd meer; één aanval wordt ons nog gegund maar die levert geen grote kansen op. Klaar, einde wedstrijd, 15-15.

We spelen de eindfase van de wedstrijd gewoon slecht uit. Te slordig aan de bal. Te onzuiver. In de laatste tien minuten scoren we nog maar één keer. Dat kan natuurlijk niet. Maar, moet gezegd, Albatros staat in de ultieme eindfase ook goed op na zelf ook geen goede wedstrijd gespeeld te hebben. Ze tonen karakter en schieten in de laatste twee minuten de juiste schoten, en nog zuiver ook.

Dus ja, balen. Maar goed, wat nog wel enigszins goed maakte naderhand was om de uitslagen in de poule te zien. Waar Vitesse haar wedstrijd nog won, weliswaar bepaald niet overtuigend (14-12) in eigen huis tegen Rust Roest, morsten concurrenten Merwede en Vriendenschaar (of ja, eigenlijk is iedereen in deze poule concurrent. Je directe concurrent verschilt van week tot week, haha!) punten. Merwede speelde 13-13 gelijk in Zeeland tegen Tjoba, Vriendenschaar lijkt een verschrikkelijke dag gehad te hebben uit bij Kinderdijk, waar ze met 15-8 verloren. Zo toont deze poule zich wederom enorm spannend en onvoorspelbaar. Alles blijft ongelooflijk dicht bij elkaar zitten en geen wedstrijd is van tevoren te voorspellen.

Volgende week wederom in eigen huis. Dan hebben we wat recht te zetten tegen Merwede. In de uitwedstrijd speelden we een rare wedstrijd waarin we veel te veel doelpunten toestonden en met één doelpunt verschil verloren. Volgende week moeten de punten in Tilburg blijven! Zien we jullie langs de lijn? Dan doen we het met z’n allen!

Tilburg 1