In Utrecht moest het gaan gebeuren. Al vanaf de eerste wedstrijd horen mijn ploeggenoten me zeggen: ‘Jongens, we staan al met één been in de overgangsklasse’. Wat begon met een knipoog moest vandaag gecasht worden. Na vorige week een marge van drie doelpunten opgebouwd te hebben, konden we het vandaag afmaken. Maar dan moest Synergo wel een beetje meewerken natuurlijk. Want de Domstedelingen kregen de gelegenheid om in eigen huis de beslissing in dit tweeluik te laten vallen.

Wat is de beste remedie tegen een mogelijke kampioenswedstrijd buiten de deur? Precies, dan verplaats je gewoon je huis. Wedstrijdje in Utrecht? Is goed, dan maken we van Utrecht ons thuis. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar het was geweldig om te zien hoe Sporthal Loevenhout Blauw Wit kleurde afgelopen zaterdag. Met een grote bus, gevolgd door een lange rij auto’s, reden we samen met onze supporters naar Utrecht. Al snel werd duidelijk dat Synergo een uitwedstrijd zou spelen in eigen hal. Weliswaar met onze Kapitein Sjiek op de bank, die had een wat minder weekje achter de rug. Maar de Keizerin zou op haar plek spelen.

De blauw-witte sfeer leek Synergo in het begin van de wedstrijd echter weinig te deren. Waar Tilburg met pap in de benen aan de wedstrijd begon, was het Synergo dat duidelijk het voortouw nam. Direct vanaf het begin moest Tilburg in de achtervolging. Gedurende de eerste helft bleef de wedstrijd desondanks vrij gelijk opgaan, maar tegen het einde van de eerste helft liep Synergo uit. Synergo maakte haar schoten goed af, maar we moesten vooral onszelf aankijken omdat er te weinig gescoord werd. Met een ruststand van 11-7 gingen we dus niet overdreven gelukkig de kleedkamer in.

De rollen dus omgedraaid. Vorige week waren wij het die vliegende start maakten in de wedstrijd. Nu waren wij lijdend voorwerp. Maar, sommige dingen staan onomstotelijk vast dit seizoen; zo spelen wij nooit twee even goede helften. En zo spelen wij nooit twee slechte helften. Ook vandaag zou dat niet het geval zijn. We wisten dat de sleutel in het eerste verdedigingsvak lag. Daar kwamen we rebound tekort waardoor we lastiger in ons spel kwamen. Als we daar de ban een aantal keren konden breken, kon de wedstrijd gekanteld worden.

Synergo kwam niet scherp uit de kleedkamers. Wij wel. De Domstedelingen scoren nog snel na rust, maar dan wordt het behoorlijk lang stil. En wij staan op.

Captain Sexy vecht als een strijder. Promoveert zich tot luchtmacht. Toont zich waardig drager van de band.

De Bakkersvrouw staat koel als altijd (toch??) op het veld en scoort de een na de ander. Stoïcijns.

Mona moet een frequent flyer spaarkaart aanvragen voor alle meters die ze maakt. Poortugal de gekste.

Mooiboy maakt een aantal extreem belangrijke en prachtige afstandsschoten, ondanks de druk die hem opgelegd wordt. Dacht je dat ie alleen voor z’n looks in het veld stond?

De Keizerin speelt alsof ze hier elke week staat. Onverstoord, op bijna geen fout te betrappen. Ice cold, baby.

Marie-Louise lijkt een Leeuw. Vegaties werd zelfs een beetje bang van haar. Ik eigenlijk ook wel. Gelukkig bijt ze niet.

Feddinho kan een Spartaans paspoort aanvragen. Bloed zweet en tranen in ieder duel. Waarom moet je lang zijn als je kunt vechten?

En een trotse Opa voelt de wedstrijd kantelen. Deze wordt van ons. Zeker met de steun van ons blauw-witte legioen.

De achterstand van vier verschil wordt omgezet tot een voorsprong van twee doelpunten, met nog tien minuten te spelen. ‘On aggregate’ dus vijf doelpunten voor, met nog maar weinig tijd voor Synergo om de wedstrijd te buigen.

Maar, het publiek wil ook wat natuurlijk. En laten we Synergo ook niet vergeten. Want zij schakelen nog even een versnelling hoger voor het laatste gedeelte van de wedstrijd; geven zich nog niet gewonnen. Tilburg speelt in het laatste deel slordig. Teveel kansen worden gemist. Synergo komt nog langszij en kruipt net over Tilburg heen. Hoewel we meerdere kansen krijgen voor de knock-out (noteerde ik drie kansen in de korfzone, in de laatste twee minuten?) delen we die niet uit. En gebeurt het onvermijdelijke: Synergo komt langszij (20-23 meen ik, over twee wedstrijden heen dus gelijk) en een verlenging is nodig om een beslissing te laten vallen.
Vijf minuten om te bepalen wie de opperbaas is. Synergo scoort direct, maar daarna pakt Tilburg weer goed op. Er wordt om en om gescoord en even lijkt het erop dat ook vijf minuten verlenging geen beslissing op gaat leveren. Maar met nog tien seconden op de klok besluit Opa om de heren Synergo nog een keer op de doorbraak te testen; daar bleken ze al vaker kwetsbaar op. En met resultaat; bal wordt op de stip gelegd en de klok staat stil op vier seconden.

Hij is altijd zo rustig hè, die jongen. Laat hem maar een stip nemen. Ach, het muntje kan altijd twee kanten op vallen maar vandaag zag ik een ploeg die streed voor alles wat ze waard waren. Dus geen moment heb ik gedacht dat die stip er niet in zou gaan. Pats, boem, stippie scoren en op naar het bier. En zo geschiedde. Synergo kon niks meer uithalen in die laatste vier seconden en daarmee was de kous af.

KAMPIOENEN! Dat hebben ze geweten in Utrecht. Synergo toonde zich sportief verliezer en we hebben de kantine-omzet aldaar nog een zetje gegeven. Een paar biertjes waren ook wel nodig, zeker voor de Big Belgian Boss, die in een goed uur tien jaar ouder werd. Hij krijgt de ultieme beloning en het mooiste afscheidscadeau na twee jaar hard werken.

Het blijft raar, hoe je vorige week licht teleurgesteld was na een winstpartij (zat er niet een ruimere marge in?) en een week later het feest losbarst na wat feitelijk gezien een verliespartij is. Het mocht de pret niet drukken.

Sja, wat volgde? Een gezellig ritje in de bus, met een paar consumpties hier en daar. Keukenprinses Meeuwsen die voor ons klaar stond met zijn culinaire team, bij terugkomst in Tilburg. De avond was niet voor iedereen even lang, maar gevierd werd er.

Klasse jongens. Hier hebben we voor gewerkt. We stonden er met de hele selectie, hebben het met z’n allen gedaan. En dan bedoel ik ook écht met z’n allen; spelers, wissels, supporters, iedereen. Tilburg de gekste!

Tilburg 1.