Korfbal Ons Aller Genoegen. Ja ja, dat is nog eens een mond vol. Het is ons doorgaans ook een groot genoegen, dat rare spelletje met twee mandjes en een bal, maar het genoegen is voornamelijk mijnerzijds wanneer we winnen. In het vorige treffen met KOAG wisten we onszelf flink tekort te doen door een wedstrijd die we eigenlijk helemaal naar ons toegetrokken hadden, alsnog gelijk te spelen. Wat minder genoegen dus, die avond.

Vandaag wilden we op bezoek in Krimpen wat meer genoegen. Dat leek ook niet surrealistisch, daar wij in recente tijden meer punten dan de groen-geelhemden wisten te verzamelen en ook hoger op de ranglijst stonden. Maar dat zou wel moeten met een aantal ‘handicaps’; Marlous en de Keizerin kozen er beide voor om de Hollandse lentezon voor ijskoude sneeuw te verruilen. De verloren zoon hield aan zijn eerdere ijsknuffelsessie een kwetsuur over en Opa moest zijn knakworsten spalken; hij had op dat moment nog niet door dat z’n pink gebroken was.

Tamelijk wat aanpassingen aan de opstelling dus; wellicht zou dit een beetje wennen zijn. Hierdoor kon ’s Limburgs glorie haar eerste basisplek in één opeisen. We hebben genoeg goede korfballers, dus vol goede moed starten we aan de wedstrijd.

We nemen direct een voorsprong, maar slechts van korte duur. KOAG was vandaag niet van plan om punten uit te delen. De thuisploeg is feller en scherper dan wij. We lopen een beetje achter de wedstrijd aan. Er zit geen ‘vuur’ in het spel; weinig lukt. Tijd voor het debuut van de Brasem, die verdienstelijk speelt. Er wordt wel voor gewerkt, maar het lukt gewoon niet. Resultaat is een 12-7 ruststand, dus er is werk aan de winkel.

Maar ja, we begonnen om half acht in de avond dus dan zijn de meeste winkels al dicht. Ook onze winkel komt onvoldoende in beweging. Ja, we weten wat stabieler in ons spel te worden, komen zoetjes aan weer tot scoren. Maar het is niet voldoende en ook verdedigend laten we teveel gebeuren. We komen niet voldoende dicht in de buurt om KOAG zich echt zorgen te laten maken. Lichtpuntje was wel (eveneens) het debuut van de Punnikvrouw, die haar debuut met meerdere goals opluisterde. Ook kreeg mini-Duracell zijn debuutmoment, leuk dat ook hij een paar goede minuten heeft mogen spelen. Met nog een aantal doelpunten tegen het einde wordt het verschil verkleind, we kunnen gaan douchen als het scorebord 25-20 noteert.

Nou ja, wat zullen we dan toch zeggen. Toch wel wat minder genoegen dan ik gehoopt had van tevoren. Een ‘offday’, waarop weinig lukt. Helaas zitten die er ook tussen. Maar ach, het glas is halfvol. Vandaag speelden we alleen voor de eer, dus als je dan een keer een offday moet hebben, dan maar beter op een moment als dit.

Snel vergeten, door naar de volgende. En dat is ook meteen de laatste van dit zaalseizoen! En wel in eigen huis, tegen het Haagse HKV. Tijdens onze Selectiedag, dus kom volgende week allemaal naar de Westerwell, waar je ons van ’s ochtends tot ’s avonds zult vinden. Een leuke, volgepakte dag met tal van wedstrijden, huldigingen, activiteiten en natuurlijk een mooi feestje om mee af te sluiten. Tot volgende week!

Tilburg 1.