Deze week hadden we een beetje een rare wedstrijd op het programma. Een wedstrijd zoals Marie-Louise ze nog nooit gespeeld had. Een ‘once in a lifetime experience’ voor Duracell, waarvoor hij bereid was een flink stuk te reizen. Nu denkt u: uhh wat dan? Een wedstrijd tegen Ahoy? Een wedstrijd tegen het Nederlands team? Nee hoor. We speelden een wedstrijd op old-fashioned, onvervalst Nijmeegs gras.

Kon voor sommigen best eens de eerste maar ook de laatste keer zijn. Tegen Keizer Karel, een ploeg waartegen we eerder deze competitie speelden en vrij ruim wonnen. Zou het ook op gras zo vlot verlopen?
In eerste aanzet niet echt. De eerste tien minuten wordt een beetje aangemodderd en loopt de score zelfs gelijk op. Dat was niet helemaal conform plan. Ook niet helemaal conform plan was het uitvallen van Kapiteintje, die vervangen moest worden door de Keizerin.

De verdedigende druk wordt opgevoerd en daarna komt de Keizer niet meer tot scoren in de eerste helft. Wij gelukkig wel en kunnen een 4-10 ruststand noteren. Het was allemaal nog wat matigjes, maar gelukkig nog een helft om het verschil uit te bouwen.

In de tweede helft wordt er wat feller gespeeld. Verdedigend houden we de druk erop en aanvallend wordt er makkelijker gecombineerd. We lopen vlot uit. De Keizer komt niet makkelijk meer tot scoren. Tegen het einde van de wedstrijd maakt Duracell zijn lang verwachte intro op het groene goud; een moment om nooit meer te vergeten. Prikt er nog even drie in, knap gedaan. De wedstrijd wordt rustig uitgespeeld en na een uiteenzetting van de Nijmeegse visie op de sport Korfbal als gecontroleerde contactsport zijn we vrij om huiswaarts te gaan. Er wordt afgefloten bij een 7-27 eindstand. Bijna dezelfde eindstand als de vorige keer, ditmaal één doelpuntje beter verdedigd.

Het was geen enerverende wedstrijd. Wel hebben we goed het tempo opgevoerd na een zeer matige eerste helft, om de tweede helft alsnog vrij ruim uit te lopen. Het hoogtepunt van de dag kwam toen we echter al thuis waren. Natuurlijk wisten wij dat Animo vandaag uit bij DOT speelde en dat dit nog wel eens een lastige wedstrijd voor ze kon worden. Zou Animo niet winnen, dan kunnen we tegen DKB kampioen worden en doen de laatste wedstrijden tegen Animo en DOT er niet meer toe. En zo geschiedde. DOT wist nipt van Animo te winnen in een doelpuntarme wedstrijd (12-11) en daarmee is de rode loper voor ons uitgerold om op dinsdag 31 mei kampioen te worden. Één punt tegen DKB volstaat dan.

Wel een beetje raar natuurlijk, op een dinsdag avond kampioen kunnen worden. Maar het bier zal er niet minder om smaken denk ik zo. Zien we jullie allemaal die dinsdag avond om 20:30? Tot dan!!

Tilburg 1.