• Nog eentje dan, nog eentje dan. Want het is weer tijd voor het laatste rondje! Soms is het laatste rondje het klapstuk van de competitie, waarin alles op het spel staat en de knikkers verdeeld worden. Vandaag echter was het voor ons een beetje een wedstrijd om des keizers baard, omdat er voor ons niet veel meer op het spel stond dan de eer. Voor thuisploeg GKV wel. Of ja, dat hing er dan een beetje van af. Zou TOP (A) nog morsen, dan had GKV tenminste een puntje tegen ons nodig om kampioen te worden. Maar ja, zou TOP morsen? Waarschijnlijk niet.

    Ach ja, er scheen een flink zonnetje en de temperatuur was meer dan 25 graden, dus voor de supporters was het in ieder geval aardig toeven. Mocht je vandaag de wei in, dan was het wat dat betreft iets minder want met dit weer korfballen… ’T is toch wel verrekes heet. Maar, laat ik niet elke week zeuren, het is in ieder geval beter dan het grafweer van vorige week.

    Waar GKV een eerste voorsprong neemt, weten wij vervolgens de leiding in de wedstrijd te pakken. Door goed verdedigend werk komt de thuisploeg niet makkelijk tot scoren. Het is met dit weer uberhaupt hard werken voor doelpunten, maar daarin zijn wij net wat slagvaardiger. Richting rust ligt de kans op een gat van vier verschil in onze handen, maar we (of ja, ik, mea culpa) verzuimen deze van de stip te maken en daardoor krijgt GKV de gelegenheid om het gat nog snel te verkleinen naar twee verschil. 5-7, als ik het me goed herinner. Doelpunten tegen de hoofdprijs.

    Na rust weten we lange tijd onze voorsprong te behouden maar telkens verzuimen we het gat te vergroten. Er worden tamelijk wat kansen om zeep geholpen, ook na rust missen we stippen. En ja, dan denk je: nondejus, we hebben de laatste weken toch al wel vaak een voorsprong uit handen gegeven (dan wel het heel spannend gemaakt), dat zal toch niet weer gebeuren? De vraag stellen is hem helaas beantwoorden in dit geval want we vervallen toch weer in dezelfde misère. Een hele slordige periode waarin aanvallen wat onverzorgd zijn, maar we ook gewoon pech hebben in de afronding, maakt dat GKV tegen het eind van de wedstrijd gelijk komt, en jawel, ook nog op voorsprong, al is het maar twee doelpunten. Met nog drie minuten te spelen willen we die voorsprong ombuigen, maar verder dan één verschil komen we niet. Toch weer hetzelfde liedje.

    Een 12-11 eindstand verklapt een beetje dat je wederom goed verdedigd hebt, maar aanvallend er nog niet bent. Is bijna ons trademark geworden dit veldseizoen. Daar moeten we aan gaan werken volgend jaar, want als we telkens ‘net niet’ ombuigen in ‘net wel’, dan doe je mee voor de knikkers.

    Ach ja, we hebben erop afgepilst met de vloeibare heerlijkheden die Jan voor ons meenam. Machteld nog een knuffel gegeven, Jan nog eens bedankt, want zij nemen helaas afscheid. We feliciteren TOP met hun kampioenschap; succes in de Ereklasse!

    Nu tijd voor een paar maandjes geen mandjes. In augustus beginnen we weer met nieuwe ambities en gaan we verder met waar we dit seizoen begonnen zijn.

    Fijne zomer!

    Tilburg 1.