• Niet voor het eerst een ritje naar het meest waterige deel van Nederland: Zeeland. Alhier een wedstrijd tegen het welbekende Fortis. Nu zou ik normaliter gaan klagen over het feit dat we weer in de avond een wedstrijd spelen op anderhalf uur van onze niepert, maar ditmaal ben ik goed gestemd. Een kijkje in de KNKV app leerde namelijk dat we ditmaal tegen Fortis niet in de Nikita Chroesjtsjov hal spelen (lokaal ook bekend als ‘de Baskensburg’), maar in een ‘normale hal’. Tjongejonge, het kan je maar eens meezitten hè.

    Tegen Fortis is het altijd een beetje afwachten wat voor wedstrijd we krijgen. De ene keer spelen we goed en weten we een mooie overwinning te behalen. De andere keer is het een stroeve bedoeling en gaan we met lege handen naar huis. Nu was dit laatste vooral het geval in de welbekende oude hal van Fortis, dus vandaag waren we positief gestemd de punten mee te nemen uit Zeeland. Thuis wisten we maar nipt te winnen van Fortis, dus we waren op onze hoede.

    Het begin van de wedstrijd zat onze hoede nog in de shirtjestas. We starten een beetje rommelig en Fortis neemt een voorsprong. We hebben het eerste kwartier nodig om de motor op gang te krijgen, bij 5-5 komen we voor het eerst gelijk. Daarna begint de motor te draaien en weten we het Fortis erg lastig te maken tot doelpunten te komen. Zelf spelen we degelijk dus kunnen we uitlopen. Door onder meer een aardige onderhandse van vijf meter door Opa en een hele knappe one-hander van de Keizerin wordt de marge voor rust op vijf gezet; we zijn op dat moment de betere partij en kunnen met 6-11 gaan rusten. Wel was het even schrikken omdat de Bakkersvrouw in haar oog geraakt wordt dus de strijd moet staken. Gelukkig is ‘Ei’ klaar om haar direct te vervangen.

    Na rust weet Fortis wel direct de marge op vier te brengen, maar daarna nemen wij het heft weer in handen. We vergroten de marge naar zes doelpunten en lijken de wedstrijd dood te gaan maken. Toch komen we daarna in een rare fase waarin het net even niet mee zit. We beginnen zelf wat meer onverzorgd te spelen en het muntje valt een paar keer niet onze kant op. Fortis ruikt bloed en loopt in. Wij doen wat omzettingen en brengen onder meer de verloren zoon in. Richting het einde van de wedstrijd weet Fortis zelfs tot op één doelpunt verschil terug te komen. We zijn het in die fase een beetje kwijt; vervallen in slechte passes en rare fouten. Toch weten we net op tijd de rug te rechten want met nog minder dan twee minuten te spelen mag Miranda aanleggen voor een stip. Daarmee wordt de twee verschil hersteld en is de wedstrijd gespeeld. Fortis probeert nog risico te nemen in de hoop dichterbij te komen, maar we straffen dit goed af. Ei weet in de laatste minuut nog tweemaal te scoren waardoor de eindscore van 17-21 op het bord komt.

    Kijkend naar de score leek er niets aan het handje, maar we hebben toch echt wel tot de laatste minuut moeten knokken. Net als tegen KOAG maken we de fout om een vrij ruime marge te verspelen. Dat is zonde; verbeterpuntje zullen we maar zeggen. Maar we hebben voor de verandering weer eens een keer gewonnen in plaats van gelijk gespeeld, dus staan nu derde. Hopelijk kunnen we het restant van de competitie gebruiken om die positie te verstevigen. Dat begint volgende week tegen Refleks. Zij verloren vandaag met zeer ruime cijfers (maar liefst 43 (!!) doelpunten geïncasseerd) van Sporting Delta. De Rijswijkse ploeg zal dus uitzijn op eerherstel, maar wij willen de punten graag in Tilburg houden. Hopelijk zijn de tribunes goed gevuld. Tot dan!

    Tilburg 1.