De zaalschoentjes zijn nog maar amper opgeborgen op zolder en we mogen de wei weer in. In tegenstelling tot andere jaren ditmaal géén weekjes vrij tussen zaal en veld; dus geen oefenwedstrijden en weekendjes weg. Nee, nee, het KNKV had voor ons besloten: kicksen onderbinden en gaat het veld maar op in jawel, Duiven! Ik was er nog nooit geweest, Duiven. De thuishaven van DUKO, leerde ik vorige week. Als ik Wikipedia erop nazoek is het meest noemenswaardige aan Duiven dat de op één na grootste Intratuin van Nederland er gevestigd is. Dat belooft wat!

Maar, zonder grollen, direct een lastige uitwedstrijd om mee af te trappen. Zonder Mona vandaag, die een disfunctionerende enkel bleek te hebben, dus vervangen werd door de Keizerin. Ook een flink eind rijden en DUKO is, zo leerden we in de eerste helft veldcompetitie, een onvoorspelbare en grillige ploeg. Bungelen in de middenmoot maar verrasten al door eerder te winnen van DOT en gelijk te spelen tegen Tiel (uit Tiel). Vandaag had dan ook alle ingrediënten voor een ‘flopwedstrijd’: wij speelden een goede zaalcompetitie, DUKO een slechte. DUKO had niks te verliezen, wij wel.

Dus ja, je raadt het al: het werd ook een flopwedstrijd. Tilburg begint gigantisch slap aan de wedstrijd. DUKO maakt haar kansen af. We noteren na een minuut of 10 dan ook een tussenstand van, jawel, 4-0.
Dat vraagt om een reactie. Gelukkig kwam die ook, maar het leek allemaal niet van harte. Nog eens tien minuten verder in de eerste helft is de stand gelijk getrokken op 5-5. De Tilburgse motor komt een klein beetje op gang maar veel verder dan 2000 toeren komen we niet, als ik het een beetje in mag schatten. Voldoende om ietwat uit te lopen; we gaan rusten bij 6-9.

De tweede helft was geen traktatie voor het publiek. Wederom alle lof voor familie de Jonge en Buinink, hun aanwezigheid was het enige lichtpuntje vanmiddag. Want de tweede helft akkerde een beetje door, veel werd er niet gescoord, het was geen reclame voor de korfbalsport. We noteren een 11-16 eindstand.

Al achter mijn laptop zittende vraag ik me af wat het noemenswaardige is wat over deze wedstrijd te schrijven valt. Erg weinig eigenlijk. Misschien de ‘onehander’ van heertje DUKO. Doet ie schijnbaar twee keer per jaar: één keer uit tegen Tilburg en één keer thuis tegen Tilburg. Maar ja, dat was het dan wel zo’n beetje. Ja, en natuurlijk dat 16 doelpunten veel te weinig is. Zelfs als je in de buurt van de op één na grootste Intratuin van Nederland speelt.

‘Een zakelijke overwinning’, zullen we het noemen. Nu twee weekjes vrij om ons op te laden voor de rest van de veldcompetitie. Dan staat Tiel (uit Tiel) op het programma en zullen we scherper voor de dag moeten komen. Gelukkig hebben we dan, in tegenstelling tot deze wedstrijd, wel de tijd om ons voor te bereiden en weer ‘veldklaar’ te worden.

Tilburg 1