Vandaag was de grote dag! Op de agenda een ritje naar Leusden. En niet zomaar een ritje. Vandaag stond namelijk Antilopen op het programma. Wat er op het spel stond, was duidelijk:

- 2 punten: eerste in de poule en dus play-offs.
- 1 punt: tenminste tweede in de poule en dus play-offs.
- 0 punten: leuke poging, probeer het volgende week tegen MIA nog eens.

De vorige wedstrijd tegen Antilopen was in eigen huis en eindigde gelijk. In die wedstrijd misten we Sexy en speelde Vegaties als zijn vervanger. Dit was een rare wedstrijd waarin Antilopen in de eerste helft een ruime voorsprong nam maar we in de tweede helft terugvochten tot een gelijkspel. Het gevoel voor vandaag was: Antilopen is een sterke ploeg, maar wij moeten dit winnen. Antilopen is vooral gevaarlijk over een paar heren dus het doel was om die vandaag te neutraliseren. Als we dan aanvallend ons eigen spel zouden spelen, moesten de doelpunten vanzelf volgen.

En eigenlijk is dat precies wat er in de eerste helft gebeurde. We hadden Mooiboy, Feddinho en Opa opgesteld om de ‘Aanvallende hindes’ van Antilopen te neutraliseren. Hun vakgenoten konden de gaten dan dichtlopen. Dit liep gesmeerd; Antilopen kon lastig met de druk omgaan en kwam moeilijk tot scoren. Tegelijkertijd liepen de tandems Mooiboy-Feddinho en Michelle-Bakkersvrouw gesmeerd. Hoewel er nog behoorlijk veel strafworpen en doorlopers gemist werden, werd er ook voldoende gescoord. Antilopen leek in het duister te tasten; speelde zelf ook slordig en met veel balverlies. Er werd met 6-12 afgefloten voor rust.

Natuurlijk wisten we dat we pas halverwege waren. En dan 25 minuten zuivere speeltijd te lang is om zo’n wedstrijd uit te spelen. Dus nog een keer hetzelde, was wat The Big Belgian Boss bij ons bestelde.
De keuken had zijn order niet begrepen. Op bijzondere wijze vond er een omslag plaats direct na rust. Antilopen leek strijdlust hervonden te hebben. Maar vooral Tilburg zakt ineen als een oude, dronken man. Passes lukken niet meer, afronding is volledig weg, scherpte is uit de duels. Ook verdedigend lijkt Tilburg de teugels te vieren. Dit geeft de ruimte aan de mannen van Antilopen om meermaals de korf te vinden. Knap hoe Antilopen haar rug rechtte, moet gezegd. Maar me moeten in deze fase vooral naar onszelf kijken, want dit mag je je niet laten gebeuren.

De tweede helft duurt op deze manier voort. Antilopen komt steeds dichter bij en bijna onvermijdelijk maken ze gelijk. Erop en erover, zullen ze gedacht hebben, want we kijken op een gegeven ogenblik tegen twee doelpunten achterstand aan. Dus moeten we zelf in de achtervolging. Er wordt nog wat gewisseld, maar de algehele malaise lijkt te groot om dit te doorbreken.

Dit lukt nog een beetje, maar de overtuiging mist eigenlijk in zijn geheel. We missen teveel kansen en de scherpte is weg. We komen nog op één verschil, maar daar maakt Antilopen snel korte metten mee. De arbiter fluit af op een 21-19 eindstand. Maar niet nadat Feddinho zich nog een beetje op laat naaien door zijn directe tegenstander. Een geel kaartje hangt leuk boven de schouw thuis, zal hij gedacht hebben. Ach ja, dat was in ieder geval goed voor de amusementswaarde, zullen we maar zeggen.

Sja, hoe kan dat toch gebeuren, denk je dan. Deze tweede helft was met afstand de slechtste helft die we speelden dit zaalseizoen. Na afloop leek er dan ook een beetje een verwarde en gefrustreerde stemming te hangen. Zo zonde, want in de rust sta je met één been in de play-offs.

Ach ja, dit soort dingen gebeuren eens. Laten we er ook niet te zwaar aan tillen. Soms zit het tegen. Vandaag was zo’n dag. Maar de dag was nog niet voorbij. De opsomming die ondergetekende bovenin dit verslag maakte, hield geen rekening met de wedstrijd MIA – VIKO. Wij hielden er een beetje rekening mee dat MIA haar plicht zou vervullen. Maar toen Opa ’s avonds vijf minuten livestream mocht kijken, het laatste deel van deze wedstrijd (en dat met toestemming van zijn wederhelft, dat is al een cadeautje op zich), zag hij hoe VIKO zich voorbij MIA worstelde: 24-25. Daarmee komt ‘scenario 2’ alsnog uit en kunnen we 9 en 16 april omcirkelen in de agenda.

Nu een weekje rust en dan alles in eigen hand om ‘scenario 1’ ook nog uit te laten komen. Thuis, tegen inmiddels welbekende MIA.

Tilburg 1.