• Zaterdagmiddag, half drie. Normaliter zou op dit moment de juiste vraag zijn: ligde gij d’r Alaaf? Maar niet vandaag. Oh nee, onze vrienden van de bond hebben dit jaar iets bedacht dat ons groen-oranje bloed doet koken. Drie keer raden. Korfbalshotjes in Kruikenstad? Gemengd douchen in de Clochard? Een doorloop-Schrobbelèrke door ’t Stadhuisstraatje? Nee, was het maar zo’n feest. Een korfbalwedstrijd. Ja, je leest het goed. Gemengd, vier jongens en vier meisjes, met twee van die rare korfjes en oh wee als je overloopt naar het andere vak. Tijdens het weekend van Carnaval.

    Dus ja. Braverikken dat we zijn hebben we ons toch maar aan de competitieplanning geconformeerd. Zo stoer zijn we nou ook weer niet hè. Dus om de pijn een beetje te verzachten, gebruik makend van de gelegenheid dat A1, 2 en 1 allen uit speelden tegen Animo, hebben we maar een buske besteld. Met z’n allen de hort op.

    Betekende overigens wel dat sommigen negentien en een half uur (of ja misschien iets korter, maar wel lang in ieder geval) moesten wachten tussen aankomst en de eerste aanraking met een korfballeke. Maar gelukkig wist Duracell ons naar de plaatselijke Appie te navigeren alwaar we om de tijd te doden maar wat zinloze aankopen hebben gedaan. Met afstand de winnaar was uiteraard Jelle S, die op zich een briljante aankoop deed maar we zullen nooit weten hoe het ijs gesmaakt zou hebben.

    Afin, na verloop van tijd mochten we de A1 aanschouwen die helaas in een korte periode net voor rust de wedstijd weggaf. Jammer, er had meer in gezeten dunkt mij. Daarna volgde het tweede, wat flinke weerstand te verduren kreeg van de thuisploeg maar uiteindelijk de wedstrijd wel naar zich toe wisten te trekken. Klasse, want als ze dit vasthouden dan koersen ze af op een kampioenschap.

    Inmiddels een beetje ingedut was het tijd voor de ‘pièce de resistance’ vandaag. Na wat rennen en schieten was de scherpte weer enigszins in de ploeg en konden we om half acht het spits afbijten tegen Animo. Een ploeg die ons inmiddels niet onbekend is. De Geldermalser ploeg draait vooral om een paar spelers dus bij voorbaat was het ons duidelijk dat we ervoor moesten zorgen dat zij geen vleugels zouden krijgen. Thuis hebben we dit missschat waardoor we het deksel op de neus kregen. Vandaag kwamen we opdraven met een ander plan.

    Geheel on-Tilburgs verdedigden we vandaag achter en hadden we de ‘poppetjes’ zo gezet dat we Animo een beetje dwongen om hun spelers in andere posities uit te laten komen dan waar zij eigenlijk willen floreren. Dit sorteerde resultaat, Animo was duidelijk zoekende. Toch wist de thuisploeg in de beginfase wel haar doelpunten te vinden. Maar wij ook, dus de wedstrijd ging redelijk gelijk op, al moesten we in het begin een beetje in de achtervolging.

    Met het verloop van de eerste helft wisten we steeds beter ons overwicht in doelpunten uit te drukken en in de periode net voor rust delen we een goede tik uit door een verschil van drie doelpunten op het scorebord te zetten. Met een ruststand van 11-14 gaan we niet ontevreden de kleedkamer in, ook wetende dat Animo doorgaans sterker is in de eerste helft dan in de tweede helft.

    Direct na rust weten we ook de vier verschil te pakken. We komen in een sterke fase terecht waarin Animo moeite heeft met aanhaken. De thuisploeg komt niet tot scoren zoals ze dat graag willen. Duracell staat uitstekend te verdedigen tegen Broenink en Mooiboy alsook de Bakkersvrouw kennen ongekende zuiverheid in hun vrije ballen. We lopen uit naar een verschil van zes doelpunten. De opdracht wordt alsmaar lastiger voor Animo, wat de punten ook zeer hard nodig heeft in deze fase van de competitie.

    We hebben dan nog een kwartier ‘uit te spelen’. Een verschil van zes is comfortabel, maar een kwartier is ook lang. Zaak dus om de koppies erbij te houden. Animo gaat wat zaken omgooien in de hoop wat te forceren. De thuisploeg komt ook dichterbij, maar lijkt niet voldoende slagvaardig om ons écht tot bibberen te brengen. We blijven precies op het juiste moment scoren waardoor de klok Animo’s grootste vijand wordt. In de uiterste fase van de wedstrijd gaat Animo zelfs nog extreem inzakken, en moet ook gezegd, staat Opa daar een partij waardeloos op af te schieten. Maar het verschil van drie doelpunten blijft gehandhaafd waardoor we niet alleen winnen, maar ook op onderling resultaat het voordeel behouden. Je weet nooit waar het goed voor is.

    Een goed resultaat dus, want als je dan moet korfballen met Carnaval dan kun je maar beter ook winnen. Betekende dat we een paar lekkere plaatjes door de Randhorst konden laten dreunen alvorens eindelijk het beloofde bier tot ons te mogen nemen.

    En gezien de resultaten op de andere velden betekende deze winst ook direct dat we onszelf veilig gespeeld hebben. Omdat Fortis en KOAG nog een wedstrijd tegoed hebben staan we op dit moment tweede; best wel raar eigenlijk dat je drie wedstrijden voor het einde pas veilig bent van degradatie als je tweede staat. Maar goed, dat is ergens ook wel weer de charme van deze verrassende poule. Voor Animo wordt het na vandaag een flinke uitdaging maar zij hebben het nog wel in eigen hand.

    Nou, ik zeg: tijd voor een pilske. Voorlopig hoeven we niet te korfballen dus kan d’n Opstoet beginnen en dan zien we het daarna allemaal wel. Hallee!

    Tilburg 1